2013/2014 1.SINIF DÖKÜMANLAR

  
İlkokul 1. Sınıf Okuma Yazma Çalışamaları 2013-2014 Ekleyen Tarih Hit
1.sınıf elat çalıma yaprakları-yeni-
21-07-2013 309
1.sınıf aslan ile fare metni okuma anlama çalışması
03-06-2013 1025
1.sınıf atasözlerimiz okuma ve dikte çalışması
03-06-2013 667
1.sınıf kısa okuma yazma ve dikte metinleri
01-06-2013 885
1.sınıf sevimli sincap okuma anlama etkinlik sayfası
01-06-2013 633
1.sınıf okuma anlama ve boyama çalışması
01-06-2013 825
1.sınıf görsel okuma yazma ve boyama etkinlik sayfası
31-05-2013 568
1.sınıf görsel okuma yazma ve boyama etkinlik sayfası-2
Araçsız Yapılan Oyunlar

 

1-   Seke Seke Yürüme
Öğretmen, çocuklardan belirtilen mesafeye kadar seke seke yürümelerini ister.
Yorulacakları için bir süre sonra ayakları değiştirilir. 
Bu oyun istenirse yarışma şeklinde de yapılabilir. 
Dengesini kaybeden, düşen, yere basan yada yanlış ayak değiştiren yanar.

 

2- Ayak Ayak Yürüme
Bir ayağın burnuna, öteki ayağın topuğunu değdirerek yapılan yürüyüşe, "ayak-ayak yürüme" denir.
Bu oyunda çocuklar, yaklaşık bir metre arayla, arka arkaya dizilirler. 
Yerin elverişlilik durumuna göre dizilme birerli kol'da, ikişerli kol'da yada üçerli kol'da olabilir. 
Oyun başladığında her çocuk, kollarını iki yana açar, ayak-ayak yürür. 
Yürüme yönünden sapan, ayak ayak yürümede yanlış yapan yada dengesi bozulan, yanmış olur.
Bu oyun iyice öğrenildikten sonra, çocukların gözlerini kapatmaları istenerek de oynatılabilir.

 

2-   Çapraz Sıçrama
Çocuklar, ikişer ikişer kümelere ayrılırlar. Her iki çocuk yüz yüze durur; ondan sonra, sağ kolları ile birbirlerinin kollarına çapraz olarak girerler ve kendi çevrelerinde sıçrayarak dönerler. 
Bu dönüş, soldan sağa doğru olur. 
Bir süre sonra durup, kollarını değiştirirler; bu kez sol kollarla çapraz yaparlar, sağdan sola doğru sıçrayarak dönerler. 
Oyun istenildiği kadar sürdürülebilir.

 

4- Aç Kapıyı Bezirgân Başı
Bu oyun iki aşamada oynanır. Şarkılı oyun ve çekişme. Alana bir çizgi çizilir.
Şarkılı oyun başlamadan önce sayışma yapılır, iki çocuk seçilir, bunlar "Bezirgân" olurlar. Bezirgânlar, arkadaşlarına duyurmadan kendilerine birer ad takarlar. Örn. Biri al, öteki yeşil olur. (Aslan-kaplan,elma-armut vb. birbirine yakın başka adlar da takılabilir.)
Bezirgânlar, çizginin iki yanında olmak üzere, karşılıklı geçerler, el ele tutuşurlar; ellerini yukarı kaldırarak "kapı" yaparlar. Öteki çocuklar (çizgiye koşut olarak) tek sıra biçiminde dizilirler; bunlar "kervan" olurlar.
Kervancılar, "aç kapıyı bezirgan başı" şarkısını söyleyerek "kapı"dan geçmeye başlarlar. Şarkının son dizesi, "arkamdaki yadigâr olsun, yadigâr olsun" söylendikten sonra, hangi çocuk "kapıda" içinde kalmışsa o çocuk bezirgânlar tarafından (kollar arasında tutularak) tutsak alınır.
Bezirgânlar, "tutsak"ın kulağına sorar: "al mı?,yeşil mi?" Tutsak da fısıltıyla yanıtlar:"al" derse, adı "al" olan bezirgânın arkasına, "yeşil" derse, adı "yeşil" olanın arkasına geçer; belinden tutar, bekler.
Oyun şarkılı olarak yeniden başlar ve bir çocuk kalıncaya kadar aynı kurallarla sürer. Bezirgânlar son çocuğu da aynı yöntemle tutsak alırlar; tutunca, "bir sıçan" derler, salıverirler; çocuk"al" kümesinin çevresini koşarak dolaşır, gelip kapıya girer. Bezirgânlar bu kez "iki sıçan" derler, salıverirler; çocuk "yeşil" kümesinin çevresini koşarak dolaşır, gelip kapıya girer; bezirgânlar "üç sıçan" derler ve çocuğu bu kez salıvermezler; "al mı?…yeşil mi?" diye ona da sorarlar. Çocuk ne yanıt verirse, o bezirgânın arkasına geçer.
Burada oyunun çekişme aşaması başlar. "al" ile "yeşil" çizginin iki yakasında karşılıklı olarak durur, birbirlerinin ellerinden sıkı sıkı tutarlar. "Al"ın arkasındaki çocuklar birbirlerinin, "yeşil"in arkasındaki çocuklar da birbirlerinin bellerinden, sıkı sıkı tutarlar.
Öğretmenin (yada bir çocuğun) "başla" demesi üzerine, Al kümesi ile Yeşil kümesi çekişmeye başlar. Hangi küme çizgiyi geçer yada koparsa, o küme yenik sayılır.
Kazanan kümedeki çocuklar ellerini tempo ile çırparak "çürük elma, çürük elma" diye bağrışırlar. Aynı anda iki kümede de kopma olursa, bütün çocuklar "çürük elma" diye bağrışırlar.
Çocuklar isterlerse oyun, "bezirgân"ları ve adları değiştirilerek yinelenir.

Kervancılar: -- Aç kapıyı bezirgân başı, bezirgân başı
Bezirgânlar: -- Kapı hakkı ne verirsin, ne verirsin
Kervancılar: -- Arkamdaki yadigâr olsun, yadigâr olsun
Oyun sonunda bezirgânlar: "Bir sıçan, iki sıçan, üç sıçan" diye, şarkısız olarak sorarlar.

 

5- Kim Güçlü
Alanın ortasına bir düz çizgi çizilir. Her çocuk bir eş seçer. 
Eşlerden biri çizginin bir yanında durur. 
Her çocuk sağ ayağını çizgiye koyar, iki çocuğun sağ ayaklarının burunları birbiriyle karşılıklı durmuş olur; sol ayaklar geride tutulur. 
Çocuklar, karşılıklı olarak el ele tutar, birbirlerini kendi taraflarına çekmeye çalışırlar. 
Çekilen, yani çizgiyi geçen çocuk, oyunu yitirmiş sayılır, oyun istenildiği kadar yinelenebilir.
Bu oyun, bir çizgi üzerinde çekişmeli yapıldığı gibi, çizgi olmaksızın, iki çocuğun bir eksen çevresinde dönerek çekişmesi biçiminde de yapılabilir.

 

6-İmdat Yarışı
Alana uzun ve düz bir çizgi çizilir. Çizginin 8-10 metre karşısında ve çizgiye eşit uzaklıkta, birbirine bitişik iki kale yapılır.
Çocuklar iki eşit kümeye ayrılır. 
Her küme kendine bir ad takar; kendi içinden, sayışarak bir kaptan seçer.
Çocukların tümü, çizgiye sağ ayaklarını basarak, koşmaya hazır biçimde ve yan yana dururlar. 
İki küme arasında bir metre kadar açıklık bırakılır.
Her kaptan, kendi kümesinin karşısındaki kale içinde durur.
Öğretmenin yada bir çocuğun "başla" komutuyla oyun başlar. 
Her kaptan koşarak kendi kümesine gider, sıranın başındaki çocuğun elinden tutar; birlikte kaleye doğru koşarlar. 
Kaleye gelince, kaptan kalede kalır, onunla birlikte gelen çocuk kaptan olur. 
Yeni kaptan da önceki gibi, geri döner, yine sıranın başındaki bir çocuğun elinden tutar, birlikte koşarak kaleye gelirler. 
Bu kez yeni gelen çocuk kaptan olur. 
Oyun, kesintisiz olarak, kümedeki çocukların tümü kaleye getirilinceye kadar böylece sürer.
Hangi küme kaleye önce gelirse, o küme oyunu kazanmış olur. 
Oyun süresince, kümedeki çocuklar kaptanlarına "imdat, imdat" diye bağrışırlar.

 

7- Çürük Yumurta
Çocuklar arasından bir ebe seçilir. 
Öteki çocuklar halka olup çömelirler, ellerini dizleri önünde kenetlerler. 
Oyun başlayınca ebe, halkanın ortasında dolaşır. "Bu yumurta sağlam mı? Çürük mü? "der ve bir arkadaşının başına, önden hafifçe iterek dokunur. 
Dokunulan çocuğun, düşmeden ve çömelik durumda dengede kalması gerekir. 
Dengesi bozulup geriye (yada denge sağlayayım derken ileriye) düşen yada kenetli elleri çözülen çocuk yanmış olur, oyun dışı kalır. 
Sona kalan bir kaç çocuk alkışlanır. 
İstenirse oyun yinelenir.

 

8- Gölgeme Basma
Bu oyun, güneşli havada, bahçede oynanır.
Çocuk sayısına göre bir alan belirlenir. 
Oyun sırasında bu alanın dışına çıkılmaz. 
Çocuklar sayışarak aralarında bir ebe seçerler. 
Ebe, arkadaşlarını kovalayarak birinin gölgesine basmaya çalışır. 
Kimin gölgesine basarsa ebelikten kurtulur. 
Gölgesine basılan yada kaçarken oyun alanının dışına çıkan çocuk ebe olur. 
Oyun böylece istenildiği kadar sürdürülür.

 

9- Çömel Kurtul
Çocuklar, aralarından bir ebe seçerler. 
Öteki çocuklar oyun alanına serbestçe dağılırlar. 
Ebe, arkadaşları içinden birini yakalamaya çalışır. 
Yakalanmak üzere olan çocuk, ebe kendisine yaklaşınca yere çömelirse, yanmaktan kurtulur. 
Çömelmeden yakalanırsa yanar. 
Yakalanan ebe olur, oyun böylece sürer.

 

10- Zıpçıktı Çiçek Açtı
Çocuklar halka biçiminde çömelirler. 
Öğretmen, "çocuklar, şimdi sizinle, zıpçıktı çiçek açtı oyunu oynayacağız." der, oyunu anlatır.
Oturan çocuklar, " zıpçıktı çiçek açtı" denilince, hızla ayağa kalkar, kollarını yana açar ve yine çömelirler. 
Öğretmen bunun tersini de söyler: "zıpçıktı çiçek açmadı" diyebilir. 
Bu durumda çocuklar çömelik durumlarını bozmayacaklardır.
"Zıpçıktı çiçek açtı" denilince çömelik kalan yada "zıpçıktı çiçek açmadı" denilince ayağa kalkan çocuk, yanmış olur; oyun dışı kalır.

 

11- prü Nöbetçisi
Oyun alanına bir dikdörtgen çizilir. 
Bu köprü olur. 
Çocuklar sayışarak dört tane nöbetçi seçerler. 
Nöbetçilerin her biri köprünün (dikdörtgenin) bir köşesinde durur. 
Görevleri, köprüden kimseyi geçirmemektir. 
Öteki çocuklar, köprünün (dikdörtgenin) uzun kenarlarından birinin dışında dururlar. 
Yapacakları iş, karşıdan karşıya köprüyü enlemesine geçmektir. 
Geçmek için köprüye giren çocuğu nöbetçiler kovalar; ona elle dokunmaya çalışırlar. 
Dokunulan çocuk vurulmuş olur. Vurulan yanar ve o da ötekiler gibi nöbetçi olur. 
Oyun böylece sürer. 
Vurulmadan karşıya geçen çocuk oyunu kazanmış sayılır ve alkışlanır.

 

12- Sıçrama Yarışı
Oyun alanında, duvara paralel bir çizgi çizilir. (duvarla çizgi arası yaklaşık 15-20 adım olabilir.)
Çocuklar, duvarın dibinde yan yana sıralanırlar; ayaklarını topuklarında bitiştirir ve ayak burunlarını açık olarak tutar, beklerler.
Öğretmen düdük çalınca (yada "başla" diyerek başlama komutu verince" çocuklar topukları üzerinde sıçraya sıçraya gitmeye başlarlar. 
Topuklar üzerinde sıçrayarak kim çizgiye önce varırsa, yarışı o kazanmış olur, alkışlanır. 
Topuklarının bitişikliği bozulan yada kural dışı başka devinimler yapan, yanmış olur, oyun dışı kalır. 
Yarış, istenildiği kadar yinelenebilir.

 

 

13- Çömleğimde Ne Var?
Bir ebe seçilir. Öteki çocuklar halka olur, çömelirler. 

Ebe halkanın dışında dolaşır. İstediği bir oyuncunun yanında durur ve sorar:
Ebe : Çömleğinde ne var?
Oyuncu : Yağ var, bal var.
Ebe : Satar mısın?
Oyuncu : Satmam.
Ebe : Tattırır mısın?
Oyuncu : Tattırmam
Ebe : (oturan oyuncunun eline hızla vurur ve "Al öyleyse, sen o yoldan, ben bu yoldan" der ve halkanın çevresinden dolaşarak aynı yere gelmek üzere koşmaya başlar)
Eline vurulan oyuncu da, hemen yerinden kalkar, ebenin koştuğu yönden değil, ters yönden halkanın çevresinde koşmaya başlar. 
İkisinin de amacı, boşalan yere önce gelip çömelmektir. 
Kim önce gelirse o çömelir; öteki ebe olur. 
Oyun böylece sürer.

 

 

4- Balık Tutma
Bahçeye, oyun alanı olarak, iki metrekarelik bir dikdörtgen çizilir. 
Buna "balık ağı" denilir. 
Sayışma yapılır, bir ebe seçilir. 
Ebe "balıkçı" olur; balık ağının bir köşesinde bekler. 

Öteki çocuklar "balık" olurlar ve ağ çevresinde dolaşırlar. 
Diledikleri zaman balık ağına (yakalanmamaya çalışarak) girip çıkarlar.
Balıkçı ise, ağa giren balıkları yakalamaya çalışır. 
Ağın içine olabildiğince çok sayıda balığın girdiği bir anı kollar. 
Dilediği zaman "dur" yada "yakaladım" diye bağırır. 
Balıkçı bağırınca, ağ içinde bulunan bütün balıklar oldukları yerde kalırlar. 
Balıklar yakalanmış olur.
Balıkçı, balıkları sayar, arkadaşlarına sayısını söyler, ebelikten kurtulur. 
Yakalanan balıklar, aralarında sayışarak yeni bir ebe seçerler. 
Yeni ebe balıkçı olur. 
Oyun böylece sürer. 
Oyun sonunda, en çok balık tutmuş olan çocuğa "reis" adı takılır ve o çocuk alkışlanır.

 

15- Parmak Şıklatma
Bu oyun, kolaydan zora doğru, üç aşamada oynanmalıdır.
Çocuklar halka olur, otururlar.
a)- Öğretmenin göstermesiyle ve hep birlikte
- Öğretmen "bir-iki" der, iki avucunu sayma temposuyla dizlerine vurur. Çocuklar öykünerek yaparlar, aynı devinim bir kaç kez yinelenir.
- Öğretmen "üç-dört" der, iki avucunu sayma temposuyla birbirine vurur. Çocuklar öykünerek yaparlar.
- Öğretmen "bir-iki-üç-dört" der ve avuçlarını iki kez dizlerine, iki kez de birbirlerine (sayma temposuna uyarak) vurur. Çocuklar öykünürler, yinelerler.
Buraya kadar alıştırma yöntemiyle öğretilen sayma-vurma işlemi pekiştikten sonra öğretmen, parmak şıklatmayı gösterir, anlatır; çocuklara birer birer ve topluca yaptırır. 
Öğrenildiğini saptadıktan sonra, sayarak parmak şıklatmaya geçer.
- Öğretmen "beş-altı" der, sağ ve sol elleriyle (sayma temposuna göre) parmaklarını şıklatır.
Çocuklar öykünerek yaparlar, gerektiği kadar yinelenir.
- Son aşamada öğretmen, "buraya kadar ayrı ayrı öğrenilmiş olan sayma-yapma devinimlerini birleştirir"; "bir-iki-üç dört-beş-altı " diye sayarak, sırasıyla iki kez dizlerine, iki kez ellerine vurur, iki kez de parmaklarını şıklatır. 

- Çocuklar da öğretmene öykünerek ve tempoya uyarak yaparlar.
Bu oyun iyice öğrenildikten sonra, alıştırmalar yaptırılmadan, birden altıya kadar sayılarak gereken devinimler yaptırılır.
Öğretmen, çocukların dikkatlerini, ritmik duyuşlarını ve reflekslerini geliştirmek amacıyla, sayma-yapma temposunu hızlandırabilir, ağırlaştırabilir.

 

 

16- Acı-Tatlı Oyunu
Çocuklar sıra biçiminde yan yana dizilirler. 
Öğretmen karşılarına geçer, acı, ekşi, tatlı vb. tat bildiren sözcükleri söyler.
Acı denilince, çocuklar hep birlikte, ağızlarını açıp elleriyle ağızlarını yelpazeleyerek, ağızlarının acıdan yandığını belirtmeye çalışırlar.
Ekşi denilince, yüzlerini buruşturup ekşi yemişler gibi mimikler yaparlar. 
Tatlı denilince, tatlı yemiş gibi damak şaklatıp gülümserler.

 

17- Tadından Bul
Çocuklar yan yana dizilirler. 
Bir ebe seçilir. 
Önceden bir tabak içinde hazırlanmış çeşitli yiyeceklerden bir tanesi çocuğa tattırılır. 
Bunun ne olduğu sorulur. 
Gözleri önceden bağlanmış olan ebe, görmeden yediği yiyeceğin tadını düşünür, adını bulur, söyler. 
Bilen alkışlanır.

 

 

18- Ellem Büllem Oyunu
Çocuklar yere otururlar. 
İçlerinden biri ebe seçilir. 
Ebe, oturan çocuklara eliyle dokunarak aşağıdaki tekerlemeyi sayışma gibi söyler. 
Son hece söylenirken ebe hangi çocuğa dokunmuşsa o çocuğu sorguya çeker.

Ellem büllem
Epelek sepelek

Sarı kızın satması
Kara koyunun dolması

Al bunu çek bunu

Ebe : Hamam önüne vardın mı?

Çocuk: Vardım.

Ebe : Benim devemi gördün mü?
Çocuk : Gördüm.

Ebe : Çullu muydu, çulsuz muydu?
Çocuk : Çulluydu.
Ebe : Benim devem çulsuzdu, bilemedin.
Ebe : Yolda tavuk gördün mü?
Çocuk: Gördüm.

Ebe : Ak mıydı, kara mıydı?
Çocuk: Karaydı.
Ebe : Benim tavuğum ak idi, bilemedin.

Ebe : Develerime tuzlu su mu içirdin, tuzsuz su mu?
Çocuk: Tuzlu su içirdim.
Ebe : Vah vah benim develerimin ciğerlerini yakmışsın ha! ve çocuğu kovalamaya başlar, çocuk kaçar. 
Yakalanan çocuk ebe olur. 
Yakalayamazsa ebeliği devam eder. 
Oyun böylece sürdürülür.

 

 

19- Dudaktan Anlama
Öğretmen, bilinmesi kolay olan sözcüklerden birini (anne, baba, kardeş, arkadaş, adları gibi) seçer, dudak hareketleriyle (hiç ses çıkarmadan) söyler. 
Çocuklar da, söylenen sözcüğün ne olduğunu öğretmenin dudak devinimlerinden bulmaya çalışırlar. 
Bilen çocuk öğretmen olur. 
Oyun böylece sürer.

 

20- Karşıtını Bul
Öğretmen, "ben size bir sözcük söyleyeceğim, siz de o sözcüğün taşıdığı anlamın karşıtı anlam taşıyan bir sözcük bulup söyleyeceksiniz" der. 
Örneğin; büyük-küçük, şişman-zayıf, beyaz-siyah, uzun-kısa, kalın-ince vb. öğretmen söyler, çocuklar yanıtlar.

 

21- Yattı Kalktı Oyunu
Her çocuğa bir ad konur. 
Bu ad bildikleri sebze, meyve yada çiçek adı olabilir. 
Çocuklar kendi adlarını da isterlerse seçebilirler. 
Oyunun oynanışı şöyle olur: Örneğin adı "lahana" olan çocuk önce arkadaşlarından hangisinin adını söyleyeceğini düşünür ve onun adını söyleyerek oyuna başlar.
"-Lahana, yattı kalktı biber." Derken yatar kalkar. 
Hemen ardından adı biber olan çocuk aynı sözleri bir başka arkadaşının adını söyleyerek yineler.
"-Biber, yattı kalktı domates" Oyun böylece devam eder. 
Şaşıran çocuk yanmış olur, oyun dışı kalır.

 

22- Bum Oyunu
Çocuklar halka biçiminde otururlar. 
Öğretmen "çocuklar, şimdi Bum oyunu oynayacağız. 
Ali’den başlayarak her çocuk bir sayı söyleyecek" der. 
Örnek verir. 
Ali bir diyecek, Ayşe iki, Murat üç, Elif dört, Erol beş diyecek; altıncı sırada oturan Aysun da "Bum" diyecek. Aysun'dan sonra yine birden başlanacak, altıncı çocuk "bum" diyecek gibi bir açıklama yapar ve oyun istenildiği kadar sürdürülür.
Çocukların öğrendikleri her sayıdan sonra "bum" denilerek bu oyun oynanabileceği gibi, daha büyük sınıflarda sayıların katlarına gelince de "bum" denilerek oynanabilir. 
Örneğin; bir-iki-BUM-dört-beş-BUM-yedi-sekiz-BUM-on-onbir-BUM gibi. 
Çocuklar BUM sözcüğünü topluca da söyleyebilir.

 

 

 

23- Ayna Oyunu
Bir çocuk "ayna" olur. 
Başka bir çocuk da karşısına geçer, ayna olan çocuğun yaptığı devinimleri öykünerek aynısını yapar. 
Güldürücü devinimler çocukların daha çok hoşuna gider. 
Nasıl devinimler yapılacağı konusunda çocuk özgür bırakılmalıdır. 
İstenirse, bir çocuk ayna olduğunda, tüm çocuklar karşısına geçip onun devinimlerini öykünmeyle yaparlar.

 

24- Zıp Zıldır Oyunu
Çocuklar yerlerinde otururlarken öğretmen veya ebe oyunu yönetir. 
"Zıldır" denildiğinde çocuklar başlarını öne eğerler, "Zıp" denildiğinde yukarı kaldırırlar. 
Yöneten, çocukları şaşırtmak için bir sözcüğü birkaç kez yenileyebilir. 
Şaşıran çocuk oyundan çıkar.

 

 

Asya Avrupa

Çocuklar ikişerli sıra olur. Onlar arasından biri deniz anası seçilir. Birinci sıradakiler Asya olurlar alanın bir köşesine giderler. İkinci sıradakiler Avrupa olurlar onlarda alanın diğer köşesine giderler. Deniz anası ise ortada kalır. Asya Avrupa diye bağırdığınızda bütün çocuklar deniz anasına yakalanmadan diğer tarafa ulaşmaya çalışır. Deniz anasına yakalananlar ortada deniz anası olurlar. Deniz anaları bütün çocukları yakalayınca oyun biter. 




Ateş Don

Ateş ve Don olarak öğrenciler iki gruba ayrılır. Don grubu aslında ebedir. Ateş grubunun üyelerine dokunarak "don" derler. Yaklanan Ateş grubu oyuncusu olduğu yerde kalır ve donar. Eğer ateş grubundan başka bir üye donan üyeye dokunarak "ateş" derse çözülür ve yeniden oyuna katılır. Oyunu zorlaştırmak için alan çizilmesi zevki arttırır. Bütün ateş grubu üyeleri donunca bu sefer gruplar değiştirilerek oyuna devam edilir. 


Katil Kim

Bütün oyuncular belirli bir alanda sağa sola yürürler. Karışık yürüme sırasında eğitmen bütün oyuncuları durdurup gözlerini kapamasını söyler. Birisinin sırtına dokunarak onu katil yapar. Katil etrafta gezerken diğerlerini göz kırparak öldürür. Ölenler "Ah yandım!" diyerek yere çömeler. Bu sırada diğer oyuncular etrafı gözleyerek öldürülmeden önce katilin kim olduğunu bulmaya çalışırlar. Üç öğrenci tarafından katil bulunursa katil hapsi boylar ve oyun yeniden başlar. Öldürülenlerin tahmin etme hakkı olmamaktadır.

 

25- Gülme Oyunu
Çocuklar halka olurlar, bir ebe seçilir. 
Ebe eline bir top alır, topu havaya atar. 
Top yere düşünceye kadar bütün çocuklar gülerler. 
Top yere düşünce bütün çocuklar susarlar. 
Top havadayken gülmeyen, yada top yere düşünce susmayan çocuk, oyun dışı kalır.
Bu oyunda topu yukarı atacak çocuk bulunamazsa, ebenin görevini öğretmen üstlenir.

 

26- Külah Giyme oyunu
Bir ebe seçilir. 
Öteki çocuklar kendilerine birer eş seçerler. 
Eşler el ele tutuşurlar.
Ebe orta yerde durur, başında bir külah vardır. 
Ebe bir çocuğa sorar:
- Bu külahı kim giyer?
Bu soruyu sorulan çocuğun eşi yanıtlar:
- Giyse, giyse Ayşe giyer, der.
Bu kez Ayşe'nin eşi yanıt verir:
- Benim Ayşe'm giymez, Ahmet giyer, der.
Bu kez de Ahmet'in eşi yanıtlar. 
Oyun böylece sürer.
Çabuk yanıt vermeyen, yada şaşıran çocuk ve eşi oyundan çıkarlar. 
En sona kalan çift alkışlanır.

 

27- Kaç Kabak Oyunu
Bu oyun, çocuklar kaça kadar saymayı biliyorlarsa o kadar sayıda çocukla oynanır. 
Her çocuğa bir sayı verilir. 
Aralarında bir ebe seçilir.
Ebe sorar;
- Olsun, olsun, olsun…. Kim olsun? Beş kabak olsun…
Sözü beş numaralı kabak alır:
- Neden beş kabak olsun?
Ebe: Ya kaç kabak olsun?
Beş numaralı çocuk: Olsun, olsun, olsun da sekiz (yada istediği bir sayıyı söyler) kabak olsun.
Sözü bu kez de sekiz numaralı çocuk alır:
- Neden sekiz kabak olsun?
vb. oyun böylece sürer. 
Oyun sırasında şaşıran yada geciken çocuk oyun dışı kalır.

 

28- Kartal ve Güvercinler
Bir ebe seçilir, bu kartal olur. 
Öteki çocuklar iki kümeye ayrılırlar; bunlar da güvercin olur. 
Oyun alanına iki yuvarlak çizilir. 
Bunlar arasında 4-6 metre mesafe bulunur. 
Bu yuvarlaklar güvercin yuvası olur. 
İki küme güvercinden bir küme bir yuvada, öteki küme de öteki yuvada durur. 
Kartal ortada bekler.
Oyun kartalın işaretiyle başlar. 
Güvercinler yuvadan yuvaya geçerek yer değiştirirler. (bu geçiş, güvercin uçuşuna öykünülerek yapılır.) 
Güvercinler yer değiştirirlerken kartal da onları kapmaya çalışır. 
Kartalın elini dokunduğu çocuk kartala yakalanmış olur, oyundan çıkar. 
Oyun yeni bir ebe seçilerek yinelenir. 
Kartallardan hangisi daha çok güvercin yakalamışsa, o birinci olur; alkışlanır.

 

29- Aslan ve Maymunlar
Bir ebe seçilir, bu aslan olur. 
Öteki çocuklar iki kümeye ayrılırlar, bunlar da maymun olurlar. 
Oyun alanına birbirinden uzak iki daire çizilir, bunlar da maymun yuvası olurlar. 
Çocuklar iki kümeye ayrılırlar. 
Bir küme bir yuvada, öteki küme de öbür yuvada durur. 
Ortada da aslan ini olur, aslan orada uyur.
Oyun başlayınca maymunlar bir yuvadan öbür yuvaya giderken, aslanın yanına gelirler ve uyuyan aslanı elleyerek onu uyandırmaya çalışırlar. 
Aslan uyanınca kendisine elleyen maymunlardan birini kovalar, yakalamaya çalışır. 
Maymun da kaçıp yuvalardan birine girmeye çalışır. 
Aslanın bir kez yakalama hakkı vardır. 
Hiç maymun yakalayamazsa, yeniden aslan olur. 
Bir maymun yakalarsa, bu kez, yakalanan çocuk aslan olur. 
Birden çok maymun yakalanırsa, aralarında sayışma yaparlar, bir aslan seçerler. 
Oyun yinelenir. 
Oyun böylece sürer. 
Oyunun birden çok oynanışlarında, her aslanın tuttuğu maymunlar sayılır. 
Aslanlar arasında en çok maymun tutmuş olan hangisi ise, o aslan "ormanlar kralı" seçilir, alkışlanır.

 

 

30- Kümes Oyunu

Çocukların sayısı kadar yuvarlak çizilir. 
Bunlar kümes olur. 
Her yuvarlak, bir çocuğun iki ayağını alacak genişlikte olur. 
Öğretmen, her çocuğa bir kümes hayvanı adı verir. 
Tavuk, kaz, ördek, hindi, vb. 
Çocuk sayısı çok olduğu için her hayvandan 5-6 çocuk olabilir.
Oyun başlayınca, her kümes hayvanı kendi kümesinde durur. 
Öğretmen, onlara adlarını söyleyerek seslenince, kümeslerinden çıkarlar, ya serbestçe gezinirler, yada öğretmeni izleyerek gezinirler. 
Bu sırada da öykünme yaparlar. (tavuk gibi, ördek gibi yürürler.)
Örneğin: Öğretmen, "tavuklar" diye seslenince, tavuklar çıkar, gezinirler. "Ördekler" diye seslenince, ördekler çıkar gezinirler, vb. 
Gezintinin bir yerinde öğretmen; "kurt geliyor kaçın" diye bağırır. 
Çocuklar kaçışırlar, kümeslere girerler. 
Her çocuk bir kümese girecektir. 
Kimsenin belirli bir kümesi olmaz. 
Herkes en yakın kümese girer. 
Bir kümese iki çocuk giremez.
Çocukların kurttan kaçtığı sırada, öğretmen de bir kümese girer, bir çocuk açıkta kalır. 
Açıkta kalan çocuk, oyun yinelenirken, öğretmenin yerine geçer, oyunu yönetir. 
Sonra o bir kümese girer, bir çocuk açıkta kalır, bu kez de o çocuk oyunu yönetir. 
Oyun böylece sürer.

 

31- Ne Yapalım?
Sayışmayla bir ebe seçilir. 
Çocuklar halka olup, el ele tutuşup dönerlerken aşağıdaki sözleri söylerler, ebe ortada durmaktadır.
Ne yapalım, ne yapalım
Siz söyleyin biz yapalım
Haydi şöyle oynayalım…
Ebe yapsın, biz yapalım… derler.
Ebe bir hayvan öykünmesi yapar. (kedi, köpek, tavşan vb.) 
Halkadaki çocuklar da durup, aynı öykünmeyi yaparlar. 
Oyun bitince, ebe halkaya katılır, kendi yerine bir ebe seçer. 
Oyun baştan yinelenir.

 

 

32- Kıskanç Tavuklar
Oyuncular iki kümeye ayrılır, karşılıklı dururlar. 
Her küme 7-8 kişiyi geçmemelidir. 
Bunlar birbirinin belinden sıkıca kavrarlar. 
Kümelerin önünde bulunanlara "anaç tavuk", arkadakilere de "civcivler" denir. 
Oyunda amaç, önde bulunan anaç tavuklar, kümenin arkasında duran civcivlerini kaptırmayacak, fakat karşı kümenin arkasındaki civcivi yakalamaya çalışacaktır. 
Bu sırada bellerinden birbirini tutan çocuklar koparlarsa, o küme oyunu kaybetmiş sayılacaktır.

 

33- Mısır Patlatma
Çocuklar halka olur, çömelirler. 
Öğretmen ortada şu konuşmayı yapar:
- Çocuklar, sizinle mısır patlatacağız. 
- Hepinizin ellerinde birer elek var. 
- İçindeki mısırları önce ateşte ısıtalım, der.
Çocuklar ateşte mısır patlatıyormuş gibi, kollarını sağa sola sallamaya başlarlar. 
Bu sırada öğretmen:
- Patt.. deyince, bütün çocuklar yerinden sıçrar ve yine eski durumunu alır. 
- Öğretmenin mısır patlatmasına çocuklar da böylece katılmış olur. 
- Ancak öğretmen "patt" demeden, hiç bir oyuncu mısırını patlatmaz. 
- Böyle yapan olursa, komik cezalarla oyun daha zevkli hale getirilebilir.

 

34- Eşini Bul Oyunu
Çocuklar, ikişer ikişer eşlendirilir. Herkes eşini tanıdıktan sonra, eşler bahçeye dağılırlar. Öğretmen;
- Ben işaret verdiğim zaman, kim eşini daha çabuk bulur ve karşıma sıra olursa, onlar oyunu kazanırlar, der.
Öğretmenin işaretiyle istenilen yerde sıralanan çiftler, oyunda başarılı sayılırlar.

 

 

35- Öt Kuşum Öt
Çocuklar arasından bir ebe seçilir. 
Gözleri bağlanır. 
Arkadaşlarından birisi sessizce yanına yaklaşır. 
Öğretmen;
- Arkadaşını tanıyabilecek misin? diye sorar.
Ebe, karşısındakinin yüzünü, saçlarını eliyle yoklar, tanıyamazsa;
- Öt kuşum öt… der.
Arkadaşı da, sesini değiştirerek kuş gibi ötme öykünmesi yapar. 
Ebe yine tanıyamazsa, başka bir oyuncu çağrılır, ebe ona da "öt kuşum öt" der. 
Tanırsa, ebelikten kurtulur, tanıyamazsa, ebeliği sürer. 
Tanınan çocuk ebe olur. 
Oyun böylece sürer.

 

36- Horoz Dövüşü
Çocuklar iki kümeye ayrılır. 
Kümeler karşılıklı iki sıra haline getirilir. 
Çocuklar, ayak burunları üzerinde çömelirler. 
İki ellerinin avuçlarını, arkadaşlarının yüzü hizasında açarlar. 
Oyun başladığında, her çocuk, karşısındaki çocuğun elleri içine kendi avuçlarıyla vurmaya çalışır. 
Amaç, karşısındakinin dengesini bozmak, onu yere oturmaya yada ellerini yere değdirmeye zorlamaktır. 
Bu oyun sırasında, karşıdaki çocuğun omzuna, göğsüne, dizlerine, başına vurulmaz, yalnız avuç içlerine vurulur. 
Ayağa kalkmadan sağa sola sıçranabilir.
Yere oturup düşen, ellerini yere değdiren, dayanan oyunu yitirmiş sayılır. 
Yananlar bir kıyıya çekilir. 
Oyun bitince sayılır, hangi kümede yanmış çocuk çok olursa, o küme oyunu yitirmiş olur.

 

 

37- Fırıldak Oyunu
Çocuklar sayışarak aralarından bir "fırıldak" seçerler. 
Öteki çocuklar, duvardan 10-15 metre uzaklıkta sıra olup dururlar. 
Fırıldak yüzünü duvara döner. 
Fırıldak "bir-iki-üç" diye sayı sayarken, her sayışta iki elinin avuçlarını duvara vurur ve hemen arkasını döner. 
Fırıldak'ın sayı sayması sırasında öteki çocuklar da durdukları yerden yürümeye başlarlar. 
Amaçları, ebeye görünmeden gelip onun arkasına dokunmaktır. 
Oyuncular yürürken fırıldak da saymasını bitirip hemen arkasına dönünce kimi yürürken görürse onun adını söyler. 
Adı söylenen çocuk yanmış olur. 
Fırıldak dönünce her çocuk yerinde durur. 
Duran çocuk yanmaz. 
Fırıldak, yeniden saymak için arkasını döndüğünde yine yürüyüş başlar. 
Yanmadan gelip fırıldağa dokunan fırıldak olur. 
Oyun böylece sürer.
Bu oyunda, "bir-iki-üç" diye sayı sayma işlemi yerine, "ön, dö, turva, arkada çorba" biçiminde de söylenebilir.

 

38- Meyve Sepeti
Çocuklar aralarından bir ebe seçerler. 
Öteki çocukların tümü halka olur. 

Her birine birer meyve adı verilir. 
Bastıkları yerin kaybolmaması için ayaklarının çevresine birer yuvarlak çizilir. 
Ebe halkanın ortasında durur. 
Ebenin çizilmiş yeri yoktur, açıktadır ve kendisine bir yer bulmaya çalışacaktır.
Meyve adı verilen öğrencilere adları sesli olarak bir kaç kez yinelettirilir, iyice öğrenmeleri sağlanır.
Oyun başlayınca, ebe iki meyve adı söyler. 
Adları söylenen çocuklar, yerlerini ebeye kaptırmadan koşarak yer değiştirmeye çalışırlar. 
Ebe bütün çocukların yer değiştirmesini isterse "meyve sepetiii" diye bağırır. 
Bütün çocuklar yer değiştirirler.
Ebe iki ad söylediği yada "meyve sepeti" diye bağırdığı zaman, yeri boşalan birinin yerini kapmaya çalışır. 
Yer kaparsa ebelikten kurtulur, kapamazsa ebeliği sürer. 
Yerini kaptıran ebe olur. 
Oyun böylece sürer.

 

39- Sekerek Yer Kapmaca
Sayışarak bir ebe seçilir. 
Çocuklar geniş bir halka oluşturacak biçimde dururlar. 
Her çocuğun ayakları çevresine bir halka çizilir. 
Ebe ortada durur. 
Halkada bulunan çocuklar, birbirleriyle işaretleşerek yer değiştirirler. 
Yer değiştirmek için gidişler tek ayakla ve seke seke yapılır. 
Ebe de en ortada, çizilmiş olan kendi yuvarlağı içindedir. 
İki çocuk yer değiştirmek için seke seke giderlerken, ebe de onlardan birinin yerini kapmak için seke seke boş daireye doğru gider. 
Kimin yeri kapılırsa o ebe olur, ebe kurtulur. 
Oyun böylece sürer.

 
 

 

Sevgili çocuklar

 

     

 


Bu sizler için hazırlanmış çıktılar resim dosyası.

Umarım beğenirsiniz…






Yukarıdakileri boyayınız ve veliniz ile sayıları tekrarlayınız.

2012/2013 EĞİTİM-ÖĞRETİM YILI

BAHÇELİ EVLER. İLKOKULU                                                                                                          1/G SINIFI 1.DÖNEM 1. VELİ TOPLANTI TUTANAĞI

 

§  TOPLANTI NO         :1    

§  TOPLANTI TARİHİ  :14/09/2012

§  TOPLANTIYA KATILANLAR: Sınıf Öğretmeni Şeref BİRCAN.,1/G Sınıfı velileri

   

 GÜNDEM

1.    Açılış ve yoklama,

2.    Öğrenmede öğretmen-veli-öğrenci işbirliğinin önemi,

3.    4+4+4 sistemi hakkında bilgilendirme,

4.    Müfredat programında yer alan proje ve performans görevleri hakkında bilgilendirme,

5.    Öğrencilerin tertip, düzen, kıyafet, beslenme ve temizlik durumu,

6.    Okula devamın önemi ve kontrolü,

7.    Öğrencileri tanıma çalışması,

8.    Öğrenci davranışları ve izlenecek yol.

9.    Sınıf veli temsilcisi ve yardımcısının seçimi,

10.  Dilek ve temenniler,

11.  Kapanış.

 

1-AÇILIŞ VE YOKLAMA:

    Toplantı, sınıf öğretmeni Şeref BİRCAN.  ile öğrenci velilerinin katılımıyla 1/G sınıfında yapıldı. Velilerin imza yoklaması alınarak tanışıldı. Daha sonra gündem maddelerinin görüşülmesine geçildi.

2-ÖĞRENMEDE ÖĞRETMEN –VELİ-ÖĞRENCİ İŞBİRLİĞİNİN ÖNEMİ:

    Velilere katılımlarından dolayı teşekkür edilerek, öğrenmede öğrenci-öğretmen-veli işbirliğinin çok önemli olduğu ve bu üç öğeden birinin üzerine düşen görevi yapmaması durumunda öğrencinin başarılı olamayacağı vurgulandı. Velilerden öğrencileri hakkında sorunları olmasa dahi belli aralıklarla okula gelip kendileriyle görüşmeleri, bu sayede çocuklarına onlarla ilgilendiği, onlara zaman ayırdığı izlenimini verecekleri söylendi. Öğrencilerin, ailelerinin kendileriyle ilgilendiğini, önem verildiğini görünce derslerine daha çok çalışacakları ve gayret edecekleri vurgulandı.

3- 4+4+4 SİSTEMİ HAKKINDA BİLGİLENDİRME:

       4+4+4 sistemiyle zorunlu öğrenim çağının 12 yıla çıkarıldığı ve bu sistemin ilk olarak 2012/2013 Eğitim-Öğretim yılında 1 ve 5.sınıflardan başlanmak üzere kademeli bir şekilde hayata geçirildiği dolayısıyla bu öğretim yılında 1.sınıfların yeni sistemle tanışacakları ilk yıl olduğu dile getirildi.Panik yapmaya gerek olmadığı gerek okul olarak ,gerekse biz öğretmenlerin yeni sisteme hazır olduğu dile getirilerek sıkıntıya girmeye gerek olmadığı özellikle vurgulandı. Yine sınıf öğretmeni tarafından bu sürecin ilk basamağı olan ORYANTASYON haftasının sorunsuz bir şekilde atlatılarak çocukların gerek okula gerekse arkadaşlarına nasıl uyum sağladıklarının gözlemlendiğinin altı özellikle çizildi.

 

Okuma- yazma bilgi ve becerilerinin geliştirilmesinde izlenecek yollar zamanı geldiğinde velilere aktarılacağı, özellikle seslerin okunmasında ve yazılmasında veliler tarafından öğrencilere bilmeden yanlış yönlendirme yapılmaması gerektiği söylendi. Öğrencilerin defterlerinde, öğretmenin örnek olarak yaptığı çizimlere dikkat edilmesi gerektiği ve harflerin bu çizimlere uygun olarak veliler tarafından öğrencilere evde tekrar yazdırılması gerektiği vurgulandı. Yine seslerin okunmasında da öğrencilerin sesi nasıl çıkardığının dinlenmesi ve tekrarların buna göre yapılması istendi. Zaten uyum haftası süreci tamamlanıp seslere geçeceğimiz zaman, en az 1 hafta önce yine velilerle toplantı yapılacağı ve gerekli bilgilendirmelerin yapılacağı dile getirildi. O zaman bu konunun daha detaylı bir şekilde ele alınacağı özellikle belirtildi.

4.MÜFREDAT PROGRAMINDA YER ALAN PROJE VE PERFORMANSLAR HAKKINDA BİLGİLENDİRME:

    Velilere proje ve performans görevlerinden bahsedilerek, bu görevleri velilerin kendilerinin yapmamaları gerektiği ancak ödevlerin yapımında, araç gereç temininde öğrencilere yardım etmeleri gerektiği vurgulandı.

5. ÖĞRENCİLERİN TERTİP-DÜZEN, KIYAFET, TEMİZLİK VE BESLENME DURUMU:

   Velilerden öğrencilerinin temizlik, tertip ve düzenleri konusunda hassasiyet göstermeleri istendi ve bu yaşta kazanılan becerilerin, temizlik, tertip ve düzen alışkanlıklarının ömür boyu devam edeceği vurgulandı. Öğrencilerin okula temiz ve ütülü kıyafetle gönderilmesi, kız öğrencilerin saçlarının temiz ve taralı olmasına dikkat edilmesi, erkek öğrencilerin ise saçlarının tıraşlı ve temiz olarak okula gönderilmeleri istendi.

    Yine sınıf öğretmeni tarafından, velilere çocukları okula aç göndermemeleri, aç gelen çocuğun performansının düşeceği ve dikkatinin dağınık olacağı, ayrıca algı problemi yaşayacağı söylenerek bu konuda titiz olmaları istendi.

6. OKULA DEVAMIN ÖNEMİ VE KONTROLÜ:

   Özellikle 1.sınıfta okula devamın çok önemli olduğu üzerinde durularak, velilerden,  çok önemli bir mazeret olmadıkça, küçük hastalıklarda dahi mutlaka öğrencilerini okula göndermeleri istendi. Aksi takdirde çocukların bu eksiği telafi etmelerinin çok zor olduğu vurgulandı.

7. ÖĞRENCİYİ TANIMA ÇALIŞMALARI:

  Velilere öğrencileri hakkında bireysel bilgiler verildi, öğrenciler hakkında velilerden bilgi toplandı. Öğrencilerde gözlenilen özel durumların toplantı sonunda ilgili öğrenci velileriyle özel olarak bire-bir görüşüleceği belirtildi. Ayrıca toplantı sonunda velilere öğrenci tanıma formları dağıtılacağı bunları evde eksiksiz doldurarak öğrencileriyle göndermeleri önemle vurgulandı.

8. ÖĞRENCİ DAVRANIŞLARI VE İZLENECEK YOL:

  Verimli bir eğitim-öğretim ortamı oluşmasında öğrenci davranışlarının çok büyük önem arz ettiği, zamanında ve doğru yöntemle bozuk öğrenci davranışları düzeltilmediğinde bu ortamın olumsuz etkileneceği dolayısıyla bu tür davranışları olan öğrencilerle yakından ilgilenilmesi gerektiği, davranış bozukluklarının öğretmen-veli işbirliğiyle çözülmesinin önemi dile getirildi.

9.SINIF VELİ TEMSİLCİSİ VE YARDIMCISININ SEÇİMİ:

  Toplantıda hazır bulunan velilerin huzurunda yapılan oylamada aday olan velilerden en fazla oyu olan veli……………………………………………….’nın Sınıf Veli Temsilcisi 2.sırada en fazla oy alan veli …………………………………………………’nın da Sınıf Veli Temsilcisi Yardımcılığına Seçildiği ilan edildi.Yapacakları çalışma hakkında kendilerine kısa kısa bilgiler verildi.  

10-DİLEK VE TEMENNİLER:

 2011-2012 eğitim-öğretim yılında 1. sınıflarda hedeflenen başarının sağlanması dileğiyle toplantı sona erdi.

 

…………………………………….       …………………………..         Şeref BİRCAN.
   Sınıf Veli Temsilci Yardımcısı             Sınıf Veli Temsilcisi                   1/G Sı